Krzysztof Mączkowski

Wpierw poczułem to na swojej skórze, choć nie umiałem tego nazwać. Potem wyczytałem o tym w gazetach, ale nie przywiązywałem do tego żadnej istotnej...

Wycieczki / wyprawy przyrodnicze są szczególnym wydarzeniem w edukacji przyrodniczej i ekologicznej: wzbogacają wiedzę, są ważnym uzupełnieniem lekcji stacjonarnych, wzbogacają wyobraźnię uczniów (i nauczycieli),...

Zazdrościmy ornitologom (lub popularnym u nas ptasiarzom) znajomości ptaków – że wystarczy im jedno spojrzenie na przelatujące osobniki, czy śpiew niewidocznych ptaków w gęstych...

Mieliście okazję poznać kiedyś Trzy Siostry? Każda z nich reprezentuje inną wartość ważną dla ludzi, dla naszego dobrego życia na Ziemi. Znam wielu ludzi,...

Każda kultura, każda cywilizacja ma swoje święte miejsca, które są chronione nie tylko dlatego, że są na przykład cennymi zabytkami lub ekosystemami, ale również dlatego, że mają swojego ducha, swój „spirit”. Świętym miejscem dla Polaków jest Jasna Góra, a wielu społeczności indiańskich z Ameryki Północnej za swoje święte miejsce uznaje Czarne Wzgórza (Black Hills).

Gdybym miał robić ranking podmiotów regularnie szkodzących przyrodzie, na jednym z pierwszych miejsc umiejscowiłbym branżę deweloperską. Nawet jeśli w tym gronie zdarzają się – a zdarzają! – firmy uczciwe, to jednak wielość oszustw i przypadków dewastacji środowiska dokonywanych przez tę branżę poraża.

Pamiętacie Państwo katastrofę ekologiczną na Odrze? Miałem nadzieję – choć słowo „nadzieja” w tym przypadku może źle zabrzmieć – że będzie ona „narodowym otrzeźwieniem” w sprawach ekologii i przyczyni się do radykalnej zmiany zarządzania środowiskiem. Jednak im dalej od początków tej sprawy, tym gorzej.

Specyfiką współczesnych nam czasów jest to, że o ekologii, zmianach klimatu i rysowanych w tych kontekstach scenariuszach przyszłości piszą udanie nie tylko eksperci zajmujący się ekologią i sprawami klimatu, ale również specjalizujący się w innych dziedzinach – socjolodzy, kulturoznawcy, politolodzy, filozofowie. Dzięki nim, przy zastosowaniu odpowiedniego dla odbiorcy języka, świadomość poważnych wyzwań dociera szerzej poza naukowe i eksperckie dywagacje.

Krwawa kolonizacja kontynentów pozaeuropejskich w czasach jest nam znana z książek historii. Poprzez lekturę opowieści historyków, pamiętników kolonizatorów i piśmiennych przedstawicieli ludów tubylczych kształtujemy swoje wyobrażenie o tamtych czasach. Gorzej, gdy obraz współczesności w wielu krajach niepokojąco przypomina opisy z książek – uświadamiamy sobie wówczas, że kolonizacja to jak najbardziej aktualny problem świata. Może wygląda inaczej – nie jako starcie cywilizacji europejskiej z cywilizacjami tubylczymi – ale jest równie bezwzględna.

Postępująca dewastacja ekosystemów na Ziemi, zobojętnienie wielu społeczności na skalę tego zniszczenia oraz wzmagające się ideologiczne głosy w tej sprawie powodują, że istnieje potrzeba formułowania jasnego przekazu o pozytywnej ekologii – nie wieszczącej koniec świata, ale formułującej pozytywne scenariusze dla przyszłości.