Tag: przyroda

Mam przyjaciela, Marka, z którym znamy się od lat 80. Połączyły nas wtedy zainteresowania kulturami indiańskimi, a dziś ta znajomość, dorosłych już ludzi, jest uzupełniana o nowe obszary. Nie za często się spotykamy, ale od czasu do czasu lubimy ze sobą coś zjeść i porozmawiać. Również przez telefon. Jak wczoraj.

Film jest wspomnieniem wiosennej aury dzięki muzyce Vivaldiego i ujęciom wiosennej przyrody. Nawiązuje też do jednego z punktów tegorocznej edycji Tygodnia Świętego Franciszka - koncertu Cztery Pory Roku w wykonaniu zespołu Accademia dell'Arcadia.

W mieście sporo się dzieje. Ten ruch to niemal kwintesencja procesów urbanizacyjnych. Dotyczy to przyrody, a także refleksji nad miejską florą i fauną. Co ciekawe, to już nie tylko ogromna liczba specjalistycznych artykułów naukowych, ale także pisane wartkim językiem książki, ukazujące procesy zachodzące w przyrodzie, także z szerszej, socjologicznej perspektywy. Obserwować możemy niesamowity wysyp książek o tematyce miejskiej. Chciałbym pokazać przede wszystkim pozycje rzeczywiście nowe, takie, które dostępne są w księgarniach albo takie, które znajdują się w trybie wolnego dostępu w zasobach Internetu. To pewna nowość, ale właśnie nowe ruchy wydawnicze powoli nas przyzwyczajają również do takiego podejścia. Zresztą MDF także obrał tę szlachetną drogę!

Za każdym razem, gdy poruszam tę kwestię, bawi mnie reakcja publiczności: rzecz dotyczy recyklingu, a finalnie książek. Na moje pytanie do jakiego pojemnika wyrzucamy plastikową butelkę, pada odpowiedź: do żółtego!; do jakiego słoik po dżemie? do zielonego!; do jakiego skórki po bananie? do brązowego!; do jakiego stare książki? do niebieskiego! … I tu niekiedy pojawia się konsternacja, no bo jak to, wyrzucać książki?

Od czasu do czasu miewam przyjemność uczestnictwa w projektach informacyjno-edukacyjnych mających na celu opisywanie walorów przyrodniczych różnych miejsc w Polsce. Za każdym razem mam satysfakcję, że mogę wypromować wśród lokalsów coś, co zasługuje na uwagę, bo może się zdarzyć, że sami tego nie widzą, nie znają, nie słyszeli.

Każdemu podsumowaniu starego roku towarzyszą informacje o tym, co ważnego wydarzyło się w sferze polityki, gospodarki, kultury. Rzadko kiedy wspomina się o ekologii – zarówno po dobrej i jak i złej stronie. To świadczy o tym, jak do tych spraw podchodzimy: chwilowo, pobieżnie i w tonie sensacji, zazwyczaj wtedy, gdy nie ma nic innego ciekawego do powiedzenia.

Czy zastanawialiście się – w dobie poszukiwania wszystkiego „prawdziwego” – kto jest „prawdziwym ekologiem”? Inżynier środowiska, malarz, biolog, pisarz, hydrolog, antropolog, chemik, muzyk, czy leśnik? Zaskakujące zestawienie? Nie bardzo…

 Mój prywatny paradoks polega na tym, że mnie, zwolennika dialogu w rozwiązywaniu problemów ekologicznych, fascynują organizacje stosujące niekiedy radykalne metody działania, zwracając uwagę na określony problem nie poprzez dialog, ale przez tzw. akcje czynne....

Woda. Według Słownika Języka Polskiego "przeźroczysta, bezbarwna ciecz, niezbędny składnik organizmów żywych". W ujęciu ścisłym związek chemiczny nierozerwalnie związany z Ziemią, skarbnica minerałów.

Gdy oddajemy się jakimś miejscom, one zwracają nam siebie z powrotem; im lepiej je poznajemy tym więcej udaje nam się w nich zasiać nasion wspomnień i skojarzeń czekających na nasz powrót. Nowe miejsca z kolei darowują nam nowe myśli, nowe możliwości. Odkrywanie świata to jeden z najlepszych sposobów odkrywania umysłu, a w wędrówce przemierzyć można je oba. (Rebecca Solnit).