Tag: przyroda

 Mój prywatny paradoks polega na tym, że mnie, zwolennika dialogu w rozwiązywaniu problemów ekologicznych, fascynują organizacje stosujące niekiedy radykalne metody działania, zwracając uwagę na określony problem nie poprzez dialog, ale przez tzw. akcje czynne....

Woda. Według Słownika Języka Polskiego "przeźroczysta, bezbarwna ciecz, niezbędny składnik organizmów żywych". W ujęciu ścisłym związek chemiczny nierozerwalnie związany z Ziemią, skarbnica minerałów.

Gdy oddajemy się jakimś miejscom, one zwracają nam siebie z powrotem; im lepiej je poznajemy tym więcej udaje nam się w nich zasiać nasion wspomnień i skojarzeń czekających na nasz powrót. Nowe miejsca z kolei darowują nam nowe myśli, nowe możliwości. Odkrywanie świata to jeden z najlepszych sposobów odkrywania umysłu, a w wędrówce przemierzyć można je oba. (Rebecca Solnit).

Sytuacje skrajne, takie jak wojny czy pandemie, mówią wiele o spektrum zachowań naszego gatunku. Tak było i z chorobami psychicznymi, które przez całe wieki stanowiły tabu, coś na pograniczu fascynacji i odrzucenia równocześnie. Skutkiem takiego podejścia do pacjentów z problemami psychicznymi była budowa przytułków i szpitali oddalonych od miast, za to otoczonych wspaniałymi kompleksami terenów zielonych.

Zioła to nie tylko surowce wykorzystywane w przemyśle farmaceutycznym czy medycynie naturalnej, choć wiele gatunków właśnie dzięki określonemu spektrum działania jest w tym zakresie stosowane i dzięki temu rozpoznawalne. Rośliny te to także nieprzecenione źródło fantastycznych barw, kształtów, różnorodnych faktur i oszałamiających zapachów, stanowiące ważny element środowiska przyrodniczego. Zróżnicowanie gatunków roślin polnych, łąkowych i leśnych, w tym ziół dziko rosnących i gatunków uprawnych zapewnia tzw. homeostazę, czyli równowagę w układzie przyrodniczym.

Wakacje czas zacząć! Pierwsi już się zmażą nad polskim i zagranicznymi morzami. Ruszyły karawany kamperów, pojazdów z przyczepami campingowymi, pociągi na nowo zapełniły się turystami z plecakami, biura podróży na nowo zapełniły się osobami szukającymi okazji do wypoczynku za granicą.

Polski sezon turystyczny zaczął się dość dawno, bo w weekend majowy, jednak ten czerwcowy, bliżej lata, jest dla wielu atrakcyjniejszy. Raz, że ciepło, dwa, że dający szansę na odpoczynek przez pełne cztery dni (dla niektórych oczywiście).

To jest ich czas. Teraz. Latają wysoko na niebie. Mylone z jaskółkami, jaskółkami nie są. Jerzyki. Nie, nie ma błędu literowego, bo nie chodzi mi o jeżyki, kuliste kolczate stwory chodzące po ziemi, a o jerzyki – te co fruwają nad naszymi głowami z charakterystycznym piskiem. Czym bliżej wakacji, tym na niebie, wieczorami, będzie głośniej i głośniej. Właśnie z ich powodu.

Zbliżająca się majówka nie sprzyja czytaniu zbyt długich i za nadto problemowych analiz i refleksji, więc będzie dziś krótko.

Tytuł w sposób świadomy, choć rzecz jasna, bez pytajnika nawiązuje do znanej książki francuskiego antropologa Claude’a Lévi-Straussa, opublikowanej pod takim właśnie tytułem. Zawarł w niej przemyślenia wynikające z badań plemion brazylijskich Indian, gdzie w formie diarystycznej połączył filozofię, socjologię, teorie literatury, a nawet wątki muzyczne i geologiczne. Jego wizja przez dekady wpływała na wizje humanistów. Paradoksem jest, że nie dostrzegł tego, co dziś stanowi esencje myślenia o tropikach. Fenomenalnej przyrody.