Aktualności

Wzywanie do szukania Dobrego w dzisiejszych czasach może być traktowane jako naiwność / szaleństwo / prowokacja / dziwactwo (* niewłaściwe skreślić). Ja jednak spróbuję, nawet za cenę obarczenia mnie wszystkimi powyższymi określeniami jednocześnie… Uważam bowiem, że szukanie Dobrego ma niezwykłe znaczenie dla budowy dobrych relacji międzyludzkich w tych trudnych czasach, również w ekologii.

Encyklika Laudato si’ to dokument wydany przez papieża Franciszka w 2015 roku, który porusza kwestie ekologii i zrównoważonego rozwoju. W dokumencie tym papież zwraca uwagę na potrzebę podjęcia działań na rzecz ochrony środowiska naturalnego, a także na konieczność przeciwdziałania zmianom klimatycznym Co więcej, w encyklice Laudato si’ papież Franciszek podkreśla, że ochrona środowiska jest ściśle związana z troską o ludzi i ich godność.

Różnorodność biologiczna doczekała się wielu definicji, w szerokim sensie oznacza bogactwo i zmienność (rozmaitość) form życia na Ziemi. Jest to zatem zróżnicowanie żywych organizmów, a także współtworzonych przez nie układów (systemów) ekologicznych. Bogactwo to, które można rozpatrywać w aspekcie strukturalnej i funkcjonalnej różnorodności życia, jest bezcenne.

Historia powstania żarówki sięga końca XIX wieku i wiąże się z postacią brytyjskiego wynalazcy Thomasa Edisona. Przed wynalezieniem żarówki, oświetlenie w domach i ulicach opierało się na lampach naftowych, gazowych lub świecach, które były niewygodne i niebezpieczne w użyciu.

Plastik jest chyba najlepszym tworzywem, na przykładzie którego można pokazać dualizm cywilizacyjnych rozterek. Plastik, to nowoczesne odkrycie ludzkości, zawojowało całą Ziemię. I to, zdaje się, w sposób trwały. Jest wszędzie, choć są miejsca, w których nie pasuje.

Ktoś, kto nie ma nawyku modlitwy może tego nie zrozumieć. Ktoś kto w ogóle nie wierzy w świat nadprzyrodzony, nie będzie wiedzieć o czym mowa. Ktoś, kto modlitwę traktuje jako antybiotyk, który działa po godzinie, bardzo szybko z tego zrezygnuje.

Za każdym razem, gdy poruszam tę kwestię, bawi mnie reakcja publiczności: rzecz dotyczy recyklingu, a finalnie książek. Na moje pytanie do jakiego pojemnika wyrzucamy plastikową butelkę, pada odpowiedź: do żółtego!; do jakiego słoik po dżemie? do zielonego!; do jakiego skórki po bananie? do brązowego!; do jakiego stare książki? do niebieskiego! … I tu niekiedy pojawia się konsternacja, no bo jak to, wyrzucać książki?

Każdy człowiek do prawidłowego rozwoju potrzebuje środowiska w którym mógłby się rozwijać. Mowa tutaj o środowisku rówieśniczym, szkole, domu i przyjaciołach ale nie zawsze poświęcamy wystarczająco uwagi na środowisko naturalne. Otóż wielu z nas dzieciństwo ma już za sobą lub jest w trakcie jego trwania aż do nastoletniości. Jako dorośli, producenci, właściciele firm czy po prostu konsumenci powinniśmy zwrócić uwagę, jak brzemienne w skutkach mogą być nasze działania dla najmłodszych i jeszcze nie narodzonych dzieci.

Od czasu do czasu miewam przyjemność uczestnictwa w projektach informacyjno-edukacyjnych mających na celu opisywanie walorów przyrodniczych różnych miejsc w Polsce. Za każdym razem mam satysfakcję, że mogę wypromować wśród lokalsów coś, co zasługuje na uwagę, bo może się zdarzyć, że sami tego nie widzą, nie znają, nie słyszeli.

Recykling jest jedną z metod ochrony środowiska naturalnego poprzez odzyskiwanie surowców z odpadów tak, aby móc wykorzystać je ponownie. Jednymi z najbardziej problematycznych odpadów są plastikowe śmieci, torebki foliowe czy butelki PET. Zaawansowane metody recyklingu pozwalają na użycie surowca ponownie a nawet wykorzystanie go do produkcji np. swetrów. Jednakże jak się okazuje, sam plastik, który jest poddawany recyklingowi, nie jest największym problemem. Naukowcy doszli do wniosku, że o wiele groźniejszym zanieczyszczeniem dla środowiska i człowieka jest mikroplastik.